DUAJENI NËNËN… POEZI QE TE SHTIN NE “DHE” PER SE GJALLI

Hapeni derën bijt’ e mi…

jam nëna që ju kam dhan’ gjiju kam rrit me shum’ mundimepse ma vratë sot zemrën time…Ikën vitet un’ u plaka

tani s’po ju duhem më nxorët përjashta

për ju shpirtin e kisha plot

por tashmë ju u bëtë veç lot…

A mendoni kush ju lindi

a mendoni kush ju rriti

kur të lëndoheni trupi ju dhëmb

a mos vallë thirrni oh moj nën’…

Si më nxorët nëpër rrugë

e mbyllët pragun e derës

si pa mua ju hahet buka

për ju ia kam hequr kafshatën vetes

Zëmra e nënës që po rënkon

në mosh’ të thyer u copëtua

nuk urren as nuk mallkon

mendon se do plakeni,

keni për ta kujtuar…

Kur të vi dita ta kujtoni

me gjith’ shpirt do e kërkoni

haku i saj çdo dit’ ju vret

s’ka si nëna në kët’ jetë…