Mos beni te njejtin gabim qe bera une : Letra e nje Shqiptareje te prekur, te gjithe duhet ti hidhni nje sy

Miremengjes te gjitheve

Po ju shkruaj nje mesazh te gjate e te detajuar sepse ju dua shume e shpresoj qe te me degjoni.

Prej javesh Italia dhe sidomos rajoni ku banoj une eshte prekur nga nje vi. rus, sic edhe kemi folur me pare.

Para disa ditesh Gezimi me pyeti si ishte gjendja e vir. usit dhe une u pergjigja qe… ishte grip si gjithe te tjeret!

Kjo rezultoi qe nuk eshte e vertete, por ky ishte informacioni qe kisha deri ne ate moment.

Menyra si u perhap vi. rusi tregon qe eshte shume ngjites, gjithashtu shkakton kompli. kacione, sidomos te personat ne moshe te thyer dhe tek ata qe kane prob. leme te tjera shendetesore.

Çfare ndodhi nderkohe qe ne nuk u shqetesuam filimisht nga vi. rusi?

Ndodhi qe vazhduam jeten normalisht, duke mos e kuptuar qe, sa here qe shkonim ne supermarket, ne pazar, neper qendra tregtare, sa here uleshim neper baret e restorantet qe gelonin nga njerezit ia ngjisnim njeri-tjetrit k. eq e me k. eq.

Keshtu, edhe pse, vertet, shumica e kalojne pa shenja, per shkak te ketyre kontakteve te vazhdueshme, qe ne nuk patem largpamesine ti evitonim, rastet e atyre qe e kalojne gripin me kompl. ikacione u shtuan gjithmone e me shume.

Spitalet brenda dy-tre diteve u mbushen plot me te se mure. Sot nuk arrijne qe t’i shtrojne te gjithe sepse nuk kane mjaftueshem aparatura.

Sot, ngaqe i gjithe personeli mjekesor eshte i perqendruar tek te se. muret me vi. rus, personat qe kane semundje te tjera, jo te lidhura me vi. rusin, po vd esin sepse nuk ka kush t’i mjekoje e t’i sheroje.

Meqe jeni akoma ne kohe, mesoni nga gabimet tona. Mos u beni trima, mos e perke. qesoni situaten duke menduar “mua nuk me ze”, “si te jete e shkruar”, “ç’ka per tu bere, do behet”.

Mos mendoni vetem per vete. Te gjithe kemi rolin dhe pergjegjesite tona ne kete situate. Te evitosh kontaktet do te thote te shtosh shanset e jetes per te gjithe komunitetin.

Une e kuptova me vonese, po ju me degjoni e mos perserisni gabimin tim. Duhet te ndryshojme menyren e jeteses.

Ne te rinjte, duhet te kujdesemi mos t’ua ngjisim virusin te moshuarve. Ti evitojme hipjet neper autobusa, grumbullimet, shtrengimet e duarve, ‘qafosjet, qendrimin fryme per fryme. Le ta respektojme distancen prej te pakten dy metrash qe Organizata Boterore e Shendetesise po e rekomandon me ngulm.

Te gjithe duhet te ruhen, edhe te moshuarit, jo vetem per veten e tyre, por edhe per gjithe te tjeret.

Ne fund te fundit, eshte çeshtje matematike:

Sa me pak kemi kontakte, aq me pak ngjitet vi. rusi. Sa me pak te se. mure, aq me mire do munden mjeket te punojne. Sa me pak te shtruar ne spitale, aq me shume do kene shanse ata qe tashme jane te shtruar te marrin mjekimet e nevojshme e te sherohen.

Mos shikoni vetem veten tuaj, mendoni qe, thjesht sepse nuk ndenjet larg nga njerezit e tjere, mund te beheni pergjegjes per sem. undjen dhe madje, larg qofte, vdekjen e dikujt.

Dhe sikur trupi juaj te jete duke e kaluar vi. rusin pa asnje prob. lem, kudo ku prekni, çdo siperfaqe me te cilen bini ne kontakt, behet nje vater e rrez. ikshme per te tjeret.

Shume persona, te te gjitha moshave, kane prob. leme te renda shendetesore, kane imunitetin e dobet, mendoni per ta, e vetmja menyre per t’i ndihmuar eshte t’i ruani nga ngjitja e vir. usit.

E di qe e zgjata shume por po jua perseris edhe njehere: Lani duart, evitoni kontaktet me njerez, lani duart, dizin. fektoni siperfaqet, lani duart.

Nuk do jua kisha shkruar te gjitha keto po mos te ishte nevoja, me besoni.

Ju kam shume xhan, jeni shume te shtrenjte per mua, shpresoj qe kjo situate te kaloje sa me shpejt.